They were here

Θαύμα, θαύμα!! Κατάφερα να κάνω upload και άλλη μία playlist. Τhey Were Here το όνομα αυτής και όπως ενδεχομένως να καταλαβαίνετε από το όνομα, περιέχει κομμάτια συγκροτημάτων που ήρθαν φέτος το καλοκαίρι στην Ελλάδα. Δυστυχώς, αυτοί ήταν εδώ κι εγώ όχι. Είτε λόγω έλλειψης χρημάτων ή παρέας (ή και των δύο) είτε λόγω εξεταστικής και διακοπών. Προσπάθησα να ασχοληθώ με τους λιγότερο γνωστούς καλλιτέχνες από αυτούς που ήρθαν, κοινώς όχι τα μεγάλα ονόματα των συναυλιών. Με αλφαβητική σειρά η λίστα έχει ως εξής:

1. Digitalism - I Want I Want
2. Digitalism - Idealistic
3. Flogging Molly - Another Bag Of Bricks
4. Flogging Molly - Drunken Lullabies
5. Gogol Bordello - Mala Vida
6. Gogol Bordello - Start Wearing Purple
7. The Gossip - Standing In The Way Of Control
8. The Gossip - Your Mangled Heart
9. Patti Smith - Gimme Shelter
10. Patti Smith - Smells Like Teen Spirit
11. PJ Harvey - Good Fortune
12. PJ Harvey - This Is Love
13. PJ Harvey - You Said Something
14. Sharon Jones & The Dap Kings - How Do I Let A Good Man Down
15. Sharon Jones & The Dap Kings - My Man Is A Mean Man
16. The National - Abel
17. The National - Baby, We'll Be Fine
18. UNKLE - Hold My Hand
19. UNKLE - Keys To The Kingdom (feat. Gavin Clark)

Οι Digitalism είναι ένα δύδιμο Djs από τη Γερμανία. Ξεπετάχτηκαν την ίδια περίπου περίοδο με τους Klaxons (συγκρότημα που κέρδισε το βραβείο Mercury, και ο ήχος τους είναι ένα μίγμα indie rock μουσικής με έντονες ηλεκτρονικές επιρροές). Δεν ξέρω αν αντιπροσωπεύουν κάποια καινούρια τάση που θέλει τη rock μουσική να γλερτάρει έντονα με την ηλεκτρονική, αλλά ο ήχος των Digitalism, τουλάχιστον στα αυτιά μου, έχει έντονη rock προδιάθεση.

Flogging Molly: Μαζί με τους Gossip άνοιξαν τη συναυλία των Offspring. Το είδος Irish Punk σας λέει κάτι; Οι Dropkick Murphy's ίσως; Punk Rockers με βιολιά, μαντολίνα, ακορτνεόν και άλλα "περίεργα" όργανα, τουλάχιστον για punk μουσική. Οι μελωδίες θυμίζουν έντονα τα παραδοσιακά Ιρλανδικά τραγούδια. Οι Molly λοιπόν έχουν Ιρλανδό frontman, 7 μέλη και έδρα το Λος Άνχελες.

Και από punk σε punk. Ukranian Gypsy Punk για τη συνέχεια με τους Gogol Bordello. Από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα. Συνδυάζουν την τσιγγάνικη μουσική με την punk και την ατμόσφαιρα παλιού cabaret. Στίχος με χιούμορ, ρούχα παρδαλά και τρελό show είναι τα βασικά τους χαρακτηριστικά. Ουκρανοί μεταναστες στην Αμερική ενώθηκαν για να σχηματίσουν αυτή τη θεότρελη μπάντα. Απλά καταπληκτικοί!

Dance Punk, σκέτο punk, ή απλή indie rock μουσική. Διαλέγετε και παίρνετε. Κατά δήλωση του συγκροτήματος, η μπάντα δημιουργήθηκε επειδή πολύ απλά βαριόντουσαν τις ζωές τους (δημιουργική βαρεμάρα λέγεται) με σκοπό να μας κάνουν να χορέψουμε και αν δε χορεύουμε, λέει η Beth (frontman του συγκροτήματος και γνωστή για το τεράστιο μέγεθος της, κοινώς το τρώει το φαϊ της) να κάτσουμε σπίτια μας και να ακούσουμε τον ραδιοσταθμό με τα "oldies". Εμένα μου αρέσουν όμως οπότε τη γλυτώνω την τιμωρία υποθέτω.

Patti Smith. Η αγαπημένη γιαγιά του rock! Το παραδέχομαι δεν είναι καθόλου άγνωστη αλλά της έχω αδυναμία. Μας ήρθε παρέα με τον, εν δυνάμει εγγονό της, Manu Chao. Τα 2 κομμάτια που έχω επιλέξει είναι από το τελευταίο της album, που περιέχει 12 covers σε πολύ γνωστά τραγούδια.

Pj Harvey. Ούτε αυτή είναι άγνωστη αλλά της έχω επίσης μεγάλη αδυναμία. Παραθέτω 3 από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια της. Γράφει τα τραγούδια της, τα παίζει με την κιθάρα της και τα τραγουδάει η ίδια. Pas mal.

Sharon Jones. Η κυρία αυτή μου αρέσει πάρα πολύ. Δεν τη λένε τυχαία "the queen of funk". Ξεκίνησε να τραγουδάει στην εκκλησία της γειτονιάς της ως παραδοσιακή κορασίδα, ενώ αργότερα μετακομίζοντας στο Μπρούκλυν το έριξε στη disco, τη soul, τη funk και τα blues κάνοντας φωνητικά για άλλους καλλιτέχνες των 70s και 80s, χωρίς όμως να αναγνωρίζεται. Έτσι αφού δούλεψε για ένα διάστημα ως σωφρονιστική υπάλληλος (;!;!;!) το έριξε πάλι στα gospel. Όλα αυτά ως το 1996 οπότε και συνάντησε τους Dap Kings και ηχογράφησε 2 - 3 πολύ καλά album. Απολαύστε την!

Οι The National αποτελούν ένα πολύ καλό παράδειγμα ενός σύγχρονου alternative rock συγκροτήματος. Έχουν αρκετά μελωδικό ήχο και ορισμένα τους τραγούδια παρουσιάζουν ενδιαφέρον.

Τους UNKLE τους έμαθα πολύ πρόσφατα πρέπει να ομολογήσω και δεν ξέρω πολλά για την αφεντιά τους. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι ο ήχος τους πριν φτάσει στην κατάσταση που είναι στο τελευταίο τους album, πέρασε από πολλά και διάφορα στάδια. Άλλωτε με έντονες hip hop επιρροές, άλλωτε με ηλεκτρονικές τάσεις και πάει λέγοντας. Το τελευταίο τους album "War Stories" οφείλω να ομολογήσω ότι μου κέντρισε το ενδιαφέρον και μου προσέφερε ορισμένα πολύ καλά κομμάτια, όπως τα 2 της λίστας μας.