Copyright this

Τελευταία νιώθω σα να είμαι στο διάδρομο του γυμναστηρίου. Τρέχω και δε φτάνω. Άτιμη πτυχιακή. Χάθηκα ακόμα μια φορά. Τελικά είμαι της υπερβολής. Όταν διαβάζω εξαφανίζομαι. όταν κάθομαι, δε κάνω ΤΙΠΟΤΑ απολύτως. Σας διαβάζω όλους. Ρία, μα καλά πως γίνεται να μη σου άρεσε το Λονδινάκι; Επιεικώς απαράδεκτη! Να ζητήσω και επίσημα συγγνώμη που δεν κατάφερα να σας συναντήσω από κοντά. Επιεικώς απαράδεκτος...

Και μιλώντας για την πτυχιακή μου, δείτε αυτό: http://media.opencultures.net/wictv/01copyright_this.mp4
Είναι ένα βίντεο σχετικά με την πειρατεία το οποίο χρησιμοποιώ και στην εργασία μου.
Αυτά προς το παρόν. Σε 1,5 βδομάδα θα είμαι και πάλι ελεύθερος!!!

Η εκπομπή του Σαββάτου

Επιτέλους βρίσκω το χρόνο να ανεβάσω την εκπομπή του Σαββάτου. Τη χάρηκα πολύ αυτή την εκπομπή και έχω την αίσθηση ότι και το playlist βγήκε πολύ καλό. Γούστα είναι βέβαια αυτά, οπότε περιμένω feedback, να μου πείτε τη γνώμη σας.

Δεν ξεχνάω ότι χρωστάω τα posts για τις συναυλίες της περασμένης βδομάδας. Απλά πρέπει να βρω το χρόνο που χρειάζεται για να κάνω τις αναρτήσεις αυτές...

Hope you like it!!

PS: Σήμερα στις 4 ώρα Ελλάδας εκπέμπουμε πάλι! Όσοι πιστοί....

Διαβάζοντας για την πτυχιακή...

...yeah right!

Σκαλίζοντας το internet και μαζεύοντας υλικό για τη πτυχιακή βρήκα αυτό το παλιό παλιό logo...
Πειρατεία σου λέει. Μεταξύ άλλων τότε είχαν βγει και τα εξής δύο χαριτωμένα. "Home sewing is killing fashion" και το κορυφαίο "Home sex is killing prostitution". Το έμαθα το μάθημα μου και για σήμερα. Και μιας και κουράστηκα από το πολύ το διάβασμα είπα να χαλαρώσω ακούγοντας λίγη μουσική. Μη με ρωτάτε πως μου έκατσε αλλά κατέληξα να χορεύω μόνος μου στο δωμάτιο μου. Ψάχνοντας να ξεπατικώσω χορευτικές φιγούρες (όχι τίποτα άλλο αλλά πλησιάζει και το σαββατοκύριακο και πρέπει να ξεχυθώ στις πίστες με νέες φιγούρες). Να λοιπόν τι άλλο έμαθα σήμερα:


Μιλάμε για φοβερές ικανότητες ο τύπος. Και βλέποντας αυτόν τον χορευταρά θυμήθηκα τι ήθελα από μικρός να καταφέρω στη ζωή μου όταν μεγαλώσω. Ήθελα να καταφέρω να χορεύω ωσάν τον Christopher Walken. Απολαύστε:


Αλλά επειδή χορεύουμε και δεν παίζουμε:


Γι' αυτό ένα έχω να πω σε όσους από εσάς κάθεστε ακόμα. Let's Dance!

It's gonna be an awesome week!

Διανύω περίοδο τύχης και αρχίζω και φοβάμαι. Συνήθως δεν είμαι αυτό που λέει κανείς κωλόφαρδος και όποτε μαζεύεται πολλή τύχη μαζί κάτι πάει στραβά στο τέλος. Anyways...

Η Νιοστή + 2 εκπομπή, του προηγούμενου Σαββάτου. Μου βγήκε λίγο ό,τι να ναι για ακόμα μια φορά, αλλά το Σάββατο είχε κίνηση και αρκετές παραγγελιές. Ελπίζω να σας αρέσει.

Τώρα σε σχέση με την κωλοφαρδία μου. Ποτέ μα ποτέ δεν έχω κερδίσει κάτι. Ούτε σε κλήρωση, ούτε σε λαχείο και γενικά οπουδήποτε έχει να κάνει με τύχη. Ε αυτή τη φορά το παράκανα. Στο Λονδινάκι μας κατά τη διάρκεια του Ιουλίου, διεξάγεται το i-tunes London Music Festival. Κάθε βράδυ του Ιουλίου γίνεται και μια διαφορετική συναυλία και μάλιστα με πολλά γνωστά ονόματα. Όλο το φεστιβάλ είναι δωρεάν και μόνο κατόπιν κλήρωσης μπορεί κάποιος να πάρει εισιτήριο. Με το που το είδα λοιπόν έκανα apply σε όλα τα events. Η gig buddy μου, κέρδισε το πρώτο εισιτήριο. 23 Ιουλίου Graham Coxon, ο frontman των Blur και ο άνθρωπος πίσω από τους Gorillaz. Δε μας χάλασε, αλλά όσο να πει κανείς δεν ήταν και η πρώτη μας προτίμηση. Λίγες ώρες πιο μετά κερδίζω εγώ εισιτήριο για Δευτέρα βράδυ, με τους παρακάτω καλλιτέχνες: Peter Bjorn and John, Newton Faulkner και οι Raygun. (περισσότερα για αυτούς στο report της συναυλίας) Ένα τραγούδι από τον καθένα είναι και στη λίστα της εκπομπής. Και πάλι όμως όσο συμπαθητικοί να είναι οι παραπάνω δεν είνια και πρώτες μούρες. Still lucky. Δε μπορώ να παραπονεθώ!

Αλλά το καλύτερο έγινε το Σάββατο το πρωί. Κέρδισα εισιτήριο για τους Placebo!!! Ε, ναι!!! Τιτανοταιράστια κωλοφαρδία μυθικών διαστάσεων!! Τρίτη βράδυ, 14 Ιουλίου, Placebo babyyyyy!!!!

Και μέσα σε όλα αυτά κατάφερα να αγοράσω το τελευταίο φθηνό εισιτήριο για τη συναυλία των Kasabian την επόμενη Παρασκευή! Woot!!

Άντε σε 2-3 χρόνια πάλι θα σταθώ τυχερός. Άμα είναι να έχω τέτοια κύματα κωλοφαρδίας όμως αξίζει ίσως! :D :D :D

The Good, the Bad & the Pirate

Let me explain. Ο παραπάνω τίτλος αποτελεί τον τίτλο της πτυχιακής μου. Για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω αν ο supervisor θα με αφήσει να βάλω αυτόν τον τίτλο αλλά προς το παρόν τον κρατάω. Εν ολίγοις θέλω να αποδείξω ότι η πειρατεία είναι κάτι καλό. Στην πράξη αυτό που θα προσπαθήσω να κάνω είναι να μελετήσω διάφορα πειρατικά και γκρίζα κανάλια διανομής περιεχομένου και να δείξω ότι υπάρχει μια προστιθέμενη αξία που απλά δεν είναι δυνατό να προσφερθεί από τα "νόμιμα" κανάλια. Κατά συνέπεια οι εταιρείες προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων, οι δισκογραφικές και όποιος άλλος δε χρειάζεται να καταφεύγει σε ένα κυνήγι μαγισσών, ή πειρατών στην περίπτωση μας, αλλά να μπορέσουν με κάποιο τρόπο να μάθουν από αυτό το φαινόμενο προς όφελος των ίδιων και πάνω απ' όλα του κοινού. Ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων :P

Το θέμα είναι ότι σήμερα το βράδυ ξενυχτώ προσπαθώντας να γράψω τις πρώτες μου λέξεις. Όποτε είπα να μοιραστώ μαζί σας τη μουσική που μου κρατάει παρέα. Συγκεκριμένα 2 φρέσκες ανακαλύψεις.

Για αρχή το καταπληκτικό Natural Juice από τον Σουηδό DJ και παραγωγό Kellerkind:


Εντάξει αυτό δεν είναι και τόσο φρέσκο, όπως θα ξέρουν όσοι ασχολούνται με το είδος, αλλά ειδικά τις τελευταίες μέρες το ακούω πολύ και δυνατά:


Ξέφυγα αρκετά από αυτά που σας έχω συνηθίσει αλλά που και που πρέπει να κουνιόμαστε και λίγο ;)

Hope you like it!

The Warrior's Dance

Ένα κομμάτι από το καινούριο album των αγαπημένων Prodigy. Απλά δε μπορώ να σταματήσω να το ακούω! Πολύ ωραίο και το video clip...

Heh it's been a while...

... a long one that is.

Οι τελευταίοι 2 μήνες ήταν πολύ γεμάτοι. Κάτι εργασίες, μετά πλάκωσε η εξεταστική κάτι interviews για δουλειά (δυστυχώς δεν απέδωσαν) οπότε δεν υπήρχε καθολου ελεύθερος χρόνος. Μέχρι και το μαγείρεμα έκοψα για να μη χάνω χρόνο. Τώρα το γεγονός ότι κατέληγα να χαζεύω πιο πολύ απ'οσο διάβαζα είναι άλλο θέμα....

Και μετά από αυτό το τρέξιμο επιτέλους τελείωσα με τις τελευταίες εξετάσεις της ζωής μου και κατέβηκα για ένα σύντομο διάλλειμα στην Ελλάδα πριν αρχίσω την πτυχιακή. Μ'αυτά και μ'εκείνα λοιπόν εξαφανίστηκα για ακόμα μια φορά. Όλα καλά όμως τώρα. Επέστρεψα Λονδίνο και προσπαθώ να στρωθώ μπας και την τελειώσω τη ριμάδα την πτυχιακή και προλάβω να κάνω και λίγο τουρισμό...

Ψάχνοντας διάφορα videos από Λονδίνο βρήκα 2 που δεν έχω μοιραστεί μαζί σας.
Το πρώτο είναι από ένα live των Sugars, ενός από τα πιο αγαπημένα μου συγκροτήματα. Ζητώ συγγνώμη για το κούνημα της κάμερας αλλά δε μπόρεσα να κρατηθώ :p

The Sugars - The Way To My Heart


Το 2ο είναι με κάτι τυπάκια που είχα πετύχει πιο παλιά να χροευούν κοντά στο London Eye. Δεν είναι τόσο καλό το κομμάτι που κατάφερα να τραβήξω αλλά βρήκα ακόμα ένα το οποίο νομίζω είναι με τα ίδια παιδιά





Και βέβαια μερικά τραγουδάκια. Εκεί μέσα θα βρείτε τους Harrisons, τους Bombay Bicycle Club και τους Rumble Strips. 3 καινούριες ανακαλύψεις που νομίζω έχουν ενδιαφέρον. Επίσης ένα τραγούδι από το καινούριο album των Kasabian. Αυτά τα ολίγα...

PS: Σήμερα θα προσπαθήσω να ηχογραφήσω την εκπομπή στο ραδιόφωνο και να την ανεβάσω για όποιον ενδιαφέρεται.

Forever Lost....

Λίγο (πολύ) το διάβασμα για την εξεταστική που πλησιάζει απειλητικά, λίγο διάφορες υποχρεώσεις, λίγο η τεμπελιά μου κατάφερα να εξαφανιστώ πάλι...



Ελπίχω όλοι να περάσατε ωραία το Πάσχα. Για εμένα ήταν διαφορετικά. Πρώτη φορά Πάσχα εκτός Ελλάδας. Ωραία ήταν! Έκανε και καλό καιρό, υπάρχουν και ελληνικά εστιατόρια, οπότε έφαγα και το αρνάκι μου και ήρθε και το αδέρφι μου επίσκεψη, οπότε είχα και οικογένεια μαζί! Ούφ! Σε μια πρόταση όλα!

Μιλώντας για καλό καιρό, τις τελευταίες μέρες είναι σχεδόν καλοκαίρι εδώ πέρα. Επίσης όπως θα δείτε στην παρακάτω φωτογραφία, εδώ οι μύγες δεν παχαίνουν τον Αύγουστο, αλλά κάνουν μπυροκοιλιά από τώρα!

Μα είναι τεράστια!!!

Παράλληλα με το διάβασμα όμως, δε βγάζω μόνο φωτογραφίες τις μύγες αλλά χαζεύω και στο youtube.
Δε μπορώ να κάνω embed, αλλά το παρακάτω είναι ένα πολύ ωραίο απόσπασμα από μια παλιά κωμική σειρά του BBC με τον Δρ. House (Hugh Laurie) και τον Stephen Fry. Linky!!

Επίσης βρίσκω πολύ βοηθητικά στο διάβασμα κάτι παλιά blues με φυσαρμόνικα, οπότε χαζεύοντας στο youtube βρίκα τα παρακάτω ενδιαφέροντα...

Beatboxing και φυσαρμόνικα. Pas mal...



Ενώ εδώ ο Darth Vader παίζει το Sonny's Squall. Καλά το πάει!



Εδώ μπορείτε να βρείτε το soundtrack του παραπάνω video. Enjoy!

The Cripple and The Starfish

Κάτι με έχει πιάσει σήμερα, δεν ξέρω τι, και ακούω συνέχεια από το πρωί αυτό το τραγούδι...



Νομίζω καλά είμαι όμως, don't worry :p

Ένα τραγούδι...

που μου έχει κολλήσει τις τελευταίες μέρες. Σήμερα μόνο το έχω ακούσει 5-6 φορές. Έχει και πολύ ωραίο videoclip.

Archangel - Do It Again

Radio show...

Είμαι απαράδεκτος που κατάφερα να ξαναχαθώ. Απλά είμαι γενικά χαμένος, μέσα στις εργασίες, στον κόσμο μου και στη μουσική μου. Μέσα στην παντελή έλλειψη χρόνου αποφάσισα να προσπαθήσω να κάνω και εκπομπή σε ένα ιντερνετικό σταθμό.

Link: http://www.radio.a33.gr/
Μέρα και ώρα: Κάθε Τρίτη 4-7 το απόγευμα ώρα Ελλάδας και 2-5 ώρα Αγγλίας. Διαλέξτε και πάρτε.

Δεν ξέρω πως θα βγει αυτό. Ελπίζω ειδικά αύριο (ή σημερα) να την παλέψω.
Ελπίζω σύντομα να ξαναβρώ το χρόνο να κάνω και καμιά ανάρτηση. Miss you guys and hope to see you tomorrow!!

The devil's working in wicked ways...

Θέλω να κάνω διάφορα posts για διάφορες εξόδους και βόλτες των τελευταίων ημερών αλλά δεν προλαβαίνω καθόλου. Γι' αυτό ένα μόνο σύντομο post από τη βόλτα που έκανα στη Spittafields Market. Πολύ μου άρεσε!!! Ωραία αγορά, ωραία μαγαζιά, ωραία graffities στους τοίχους και το κυριότερο αυτόν τον τύπο στο παρακάτω video που τράβηξα.

Ο τοίχος του Paul Frank, I guess...


Κι ένας πιο funky τοίχος...
Αφού λοιπόν πήγαμε για μερικές Guiness στο Vibe Bar (ελπίζω να μην ξεχάσω να σας πω γι' αυτό κάποια άλλη στιγμή) βγήκα έξω όπου και συνάντησα τον ξάδερφο του Jimmy Hendrix, που προσωπικά με κατενθουσίασε! Enjoy:

Χιονάκι στο Λονδινάκι...

Μιας και το χιόνι μας (με έστω) πρόλαβε, θα αναβάλλω το post για το τριήμερο και θα μοιραστώ απλά μερικές φωτογραφίες μαζί σας, μιας και κανένας από τους άλλους Londoners δε μένει στη γειτονιά μου.

Η θέα από το παράθυρο μου. Ο κακομοίρης ο Μήτσος και η οικογένεια του που να κρύφτηκαν άραγε;

Ο δρόμος από κοντά

Το πάρκο της γειτονιάς μου.


Ο απαραίτητος χιονάνθρωπος...

Και τέλος η εκκλησία της γειτονιάς...

Τη Μαρία της γειτονιάς μην τη ψάχνετε. Είχε πάει για χιονοπόλεμο και δεν μπόρεσα να τη βγάλω φωτογραφία.

Όπως είπε και ένας flatmate: "You know what's the only thing better than a snow day on a Monday? A snow day on a Tuesday!"

Για το κλείσιμο, το απαραίτητο soundtrack όπως πάντα. Αυτό ακούω τη στιγμή που σας γράφω αυτές τις γραμμές....

Διαφημίσεων συνέχεια...

Enjoy! It's now or never!

Θα επανέλθω με post με τα νέα του τριημέρου.

Διαφημίσεις

Σήμερα το πρωί έλαβα το παρακάτω mail και σας το παραθέτω:

"

Life's for sharing by T-Mobile

Την περασμένη Παρασκευή 16 Ιανουαρίου στις 9:10 μμ, το Channel 4 έπαιξε την καινούρια διαφήμιση της εταιρείας υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας T-Mobile.

Η διαφήμιση είχε γυριστεί το πρωί της προηγούμενης μέρας στον σιδηροδρομικό σταθμό Liverpool Street, τον πιο όμορφο ίσως σταθμό του Λονδίνου,

με τη συμμετοχή 400 χορευτών αλλά και του ανυποψίαστου κοινού, που αντέδρασε όπως ακριβώς περίμενε η T-Mobile, δηλ. βγάζοντας τα κινητά τους για να τραβήξουν βιντεάκια
και φωτογραφίες, ενώ κάποιοι άρχισαν να χορεύουν. Το όλο σκηνικό γυρίστηκε με 10 κρυφές κάμερες, και κανείς από τους παρεβρισκόμενους, εκτός από τους χορευτές και τους υπάλληλους του σταθμού, δεν είχε ιδέα τι γινόταν. Όλες οι πρόβες είχαν γίνει νύχτα, τις ώρες που ο σταθμός δεν λειτουργεί. Το αποτέλεσμα μπορείτε να το δείτε στο βιντεάκι που ακολουθεί."

Εμένα μ' άρεσε!

I'm back...

Χάθηκα, το ξέρω. Πάει καιρός.

Ας αρχίσω ευχόμενος Καλή Χρονιά σε όλους, έστω και καθυστερημένα.

Η αλήθεια είναι ότι τόσο καιρό που έλειπα έγιναν πάρα πολλά. Κάηκε η Αθήνα, σκοτώθηκε ένα μικρό παιδί, γίναμε ρεζίλι διεθνώς, άλλαξε η χρονιά, ξαναέγιναν επεισόδια, έγινε "ανασχηματισμός" και πιθανόν να έγιναν κι άλλα και να μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή...

Τώρα το γιατί χάθηκα...
Αρχικά γιατί ο Δεκέμβρης ήταν πολύ κακός μήνας για μένα. Πάρα πολύ διάβασμα, εργασίες. Μετά κατέβηκα Αθήνα είχα να δω κόσμο, να κάνω πράγματα. Υποτίθεται είχα διάβασμα και θα έπεφτα με τα μούτρα να κάνω αιτήσεις για δουλειά. Αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν έκανα. Από την πρωτοχρονιά και μετά περνάω μία όχι και τόσο καλή περίοδο στη ζωή μου. Είμαι χάλια βασικά. Δε ξέρω γιατί ακριβώς και αυτό είναι το χειρότερο, γιατί δε μπορώ να το φτιάξω. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, είναι πολλά αυτά που έχω στο μυαλό μου, σκέψεις περίεργες, σκέψεις σκοτεινές. Η μια σκέψη οδηγεί στην άλλη και πέφτω σε ένα φαύλο κύκλο άνευ προηγουμένου. Δεν έχω όρεξη για τίποτα. Τίποτα δημιουργικό, ούτε για διασκέδαση ούτε για διάβασμα και ούτε για δουλειά. Για να ξεκαθαρίσω κάπως τα πράγματα, Δόξα τω Θεό έχω την υγεία μου, οι φίλοι και η οικογένεια μου είναι καλά και δίπλα μου κατά βάση. Το κατά βάση πάει σε κάποιο πολύ δικό μου άτομο. Έγιναν διάφορα τα οποία μέσα στο δικό μου σκατένιο μυαλό φάνηκαν κάπως. Αυτό που διαπίστωσα για μένα δυστυχώς είναι ότι είμαι διατεθειμένος να δίνω στους ανθρώπους που αγαπώ και νοιάζομαι πιο πολλά από όσα θα ήταν ποτέ διατεθειμένοι να μου δώσουν πίσω. Ευτυχώς δεν ισχύει για όλους τους φίλους μου.
Έχω κι άλλα μέσα στο κεφάλι μου που να με απασχολούν αλλά δεν θα ήθελα να πω παραπάνω. Είναι ίσως η πρώτη φορά που έχω τόσα στο μυαλό μου, που είμαι τόσο χάλια στη διάθεση μου και δεν έχω μιλήσει σε κανέναν γι αυτό. 2-3 σκόρπιες κουβέντες με ένα κολλητό και μια μίνι συζήτηση με μια φίλη. Αλλά να μιλήσω και να πω τι; Τα θέματα μου αυτά πρέπει να τα λύσω μόνος μου και αν δε το κάνω σύντομα δε με βλέπω καλά. Προσπάθησα να πάρω μπρος την τελευταία βδομάδα και να βρω τον παλιό μου εαυτό. Στα πλαίσια αυτού του "νέου" ξεκινήματος ξυρίστηκα συμβολικά. (Μιας και δεν έχω ανεβάσει ποτέ φωτογραφία μου να σας πληροφορήσω ότι έχω γένια κανονικά.) Ξυρίστηκα για πρώτη φορά μετά από 1,5-2 χρόνια. Μάλλον με τα γένια μου δεν έφυγαν οι άσχημες σκέψεις, η τεμπελιά, η αδιαθεσία και αυτή η άρνηση και η παραίτηση να κάνω το οτιδήποτε. Οπότε ήταν μάλλον αποτυχημένος ο συμβολισμός. Χθες το βράδυ όμως έπιασα πάτο. Ελπίζω τα χθεσινοβραδινά γεγονότα να με αφυπνίσουν και να πάρω επιτέλους μπρος.

Θα μπορούσα να μιλάω για ώρες χωρίς να λέω τίποτα οπότε θα σταματήσω εδώ. Όπως πάντα δεν ήταν προετοιμασμένο το ποστ οπότε είναι πιθανόν να μη βγάζω νόημα. Μου λείψατε όλοι σας πολύ και υπόσχομαι να επιστρέψω στην ενεργό δράση της blogόσφαιρας. Θα κλείσω το ποστ με μία φωτογραφία που τράβηξα προχθές στο δρόμο για το σπίτι και με ένα τραγούδι, όπως πάντα άλλωστε, το οποίο με εκφράζει πάρα πολύ αυτό τον καιρό.

Θα τα ξαναπούμε σύντομα με νέα και μουσικές....